De taalgrens maakt soms rare kronkels. Aan de Grote Gete in Hoegaarden moeten de Grand-Pont vissers bijvoorbeeld uitkijken aan welke kant ze vissen. Vanaf half april is het immers verboden aan Vlaamse kant te vissen, terwijl het nog 14 dagen langer mag aan de Waalse kant.
Philippe Smets is voorzitter van de Grand-Pont vissers, een club met 250 leden die een visvijver in beheer heeft op Waals grondgebied, maar eigendom is van de gemeente Hoegaarden. Ze hebben ook de oeverrechten op de Grote Gete, op het stuk dat de taalgrens vormt tussen Hoegaarden en Zétrud-Lumay (Geldenaken).
Nauwelijks controle
In Vlaanderen mag er dan niet worden gevist op de Gete vanaf 15 april. In Wallonië is dat vanaf 1 mei, om de vissen de gelegenheid te geven te paaien. Bij de hervatting in juni is dat juist omgekeerd. Gelukkig wordt dat nauwelijks gecontroleerd, maar als het gebeurt, moet je wel op de juiste oever zitten” vertelt Philippe.
Aan Vlaamse kant moeten we beekforellen uitzetten en dus ook vangen, terwijl de Walen regenboogforellen uitzetten, eigenlijk een overtreding op de Europese wetgeving. Aan Waalse kant mag men gekleurde maden als aas gebruiken, aan Vlaamse kant moeten het witte zijn. Wie maar één vergunning heeft mag met zijn lijn maar tot in de helft van de 4 meter brede rivier komen. Maar wie gaat dat controleren? En dan zijn er nog de aalscholvers die de vissen op onze vijver komen roven. Vlamingen mogen daar niet op schieten want die vogels zijn beschermd, maar in Wallonië mogen ze wel afgeschoten worden. Ik overweeg een Waalse jager in dienst te nemen”, aldus Philippe.
Het Agentschap Natuur en Bos doet de controles. Bij een eerste overtreding volgt een verwittiging. Bij een tweede inbreuk een administratieve procedure die kan gaan tot de inbeslagname van al het vismateriaal.